Στις 16 Σεπτεμβρίου 1977, ο κόσμος της μουσικής υπέστη σοβαρή απώλεια με τον θάνατο της εμβληματικής σοπράνο Μαρία Κάλλας στο Παρίσι σε ηλικία 53 ετών. Η Κάλλας είχε αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα στην τέχνη και αναγνωρίστηκε ως η απόλυτη ντίβα της όπερας. Η απώλειά της προκάλεσε σοκ, καθώς η φωνή και οι ερμηνείες της την είχαν κατατάξει ανάμεσα στους μεγαλύτερους καλλιτέχνες όλων των εποχών.
Η ζωή της Κάλλας ξεκίνησε το 1923 στη Νέα Υόρκη από Έλληνες γονείς και σύντομα μετακόμισε στην Ελλάδα, όπου το ταλέντο της άρχισε να αναδεικνύεται. Υπήρξε η ενσάρκωση της καλλιτεχνικής δημιουργίας, συνδυάζοντας τεχνική και εκφραστικότητα σε ρόλους όπως η «Τόσκα», η «Νόρμα» και η «Μήδεια». Ωστόσο, η ζωή της ήταν γεμάτη προκλήσεις, ειδικότερα λόγω της θυελλώδους σχέσης της με τον Έλληνα μεγιστάνα Αριστοτέλη Ωνάση, η οποία την επηρέασε βαθιά.
Η τελευταία περίοδος της ζωής της ήταν γεμάτη απομόνωση και μελαγχολία. Πιθανός αιτιολογικός παράγοντας του θανάτου της ήταν η καρδιακή ανεπάρκεια, που σήμανε το τέλος της καλλιτεχνικής της πορείας, αλλά όχι του μύθου της. Σαράντα επτά χρόνια από τον θάνατό της, το όνομά της παραμένει αναπόσπαστο από την έννοια της αθανασίας στη μουσική και κάθε νέο ανερχόμενο αστέρι της όπερας συγκρίνεται με τη «θεϊκή Κάλλας».
Η Κάλλας, πέρα από την καλλιτεχνική της φήμη, είχε και πολλές προσωπικές προκλήσεις. Η οικογενειακή της ζωή ήταν περίπλοκη, με τη μητέρα της, Ευαγγελία Καλογεροπούλου, να ασκεί πιέσεις για την καριέρα της. Αυτή η σχέση εξελίχθηκε σε ρήξη, καθώς η Κάλλας κατηγόρησε τη μητέρα της ότι εκμεταλλεύτηκε την καριέρα της και την παραμέλησε συναισθηματικά.
Η καριέρα της Κάλλας δεν ήταν πάντα εύκολη και αντιμετώπισε προκλήσεις όπως η διαμάχη της με τη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης το 1958. Αυτή η διαμάχη την οδήγησε να απομακρυνθεί από το θέατρο για επτά χρόνια, κυρίως εξαιτίας διαφορών σχετικά με τους όρους συνεργασίας και την επιθυμία της να επιλέγει μόνη της τους ρόλους και τους συνεργάτες της.
Η μεταμόρφωσή της στα μέσα της καριέρας ήταν εντυπωσιακή· έχασε σχεδόν 36 κιλά, γεγονός που είχε αντίκτυπο όχι μόνο στην εμφάνιση αλλά και στη φωνή της, κάνοντάς την πιο ευάλωτη αλλά συγχρόνως ενισχύοντας τη θεατρική της παρουσία.
Η κληρονομιά της Κάλλας είναι αδιαμφισβήτητη. Η τέχνη της μπορεί να είχε σβήσει το 1977, αλλά ο μύθος της συνεχίζει να εμπνέει καλλιτέχνες και θαυμαστές σε όλο τον κόσμο.
Πηγή: newsbeast.gr
