Η ζωή του Μίμη Πλέσσα συνδέεται άρρηκτα με την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού. Πέθανε το Σάββατο 5 Οκτωβρίου, μόλις μια εβδομάδα πριν από την συμπλήρωση των 100 ετών του. Σε νεαρή ηλικία, έγινε ο πρώτος σολίστ πιάνου στην Ελληνική Ραδιοφωνία. Το 1952, σε ηλικία 27 ετών, βραβεύτηκε με το πρώτο βραβείο μουσικής από το πανεπιστήμιο της Μινεσότα, ενώ την επόμενη χρονιά κατετάγη πέμπτος πιανίστας στις ΗΠΑ. Εκείνη την χρονιά ξεκίνησε και την ενασχόλησή του με τη σύνθεση.
Η συνθετική του δραστηριότητα εκτείνεται σε μισό αιώνα, καλύπτοντας όλους τους τομείς της μουσικής, από το θέατρο και τον κινηματογράφο, μέχρι το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Έχει συνεργαστεί με πολλούς κορυφαίους τραγουδιστές, αρκετούς από τους οποίους ανέδειξε μέσα από τα έργα του.
Έχει συνθέσει πολλά από τα πιο γνωστά κομμάτια της ελληνικής μουσικής, όπως:
– Έχω στενάχωρη καρδιά
– Θα πιώ απόψε το φεγγάρι
– Καμαρούλα μια σταλιά
– Γλυκά πονούσε το μαχαίρι
– Μένουμε πάντα παιδιά
– Αν είναι η αγάπη αμαρτία
– Βρέχει φωτιά στη στράτα μου
– Τόσα καλοκαίρια
Ο Μίμης Πλέσσας κυκλοφόρησε συνολικά 57 δίσκους, με πρώτο το «Πάρε τώρα αγάπη μου» το 1959 και τελευταίο το «Διάφανο Σταυρό» το 2016. Έγραψε μουσική για 104 ταινίες και 70 σειρές, καθώς και τα τραγούδια για την τηλεοπτική σειρά «Τα παιδιά της Νιόβης». Διετέλεσε διευθυντής πολλών από τις μεγαλύτερες ορχήστρες παγκοσμίως και αξιώθηκε σημαντικών διακρίσεων, όπως η θεατρική βράβευση στο Παρίσι το 1958 και η κινηματογραφική στο Εδιμβούργο το 1964.
Για την προσφορά του στην ελληνική μουσική και τον πολιτισμό, το 2000 τιμήθηκε με το «χρυσό μετάλλιο της πόλης» από τον Δήμο Αθηναίων. Το 2001 του απονεμήθηκε ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος του Φοίνικα από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Το 2002 έλαβε τιμή για τα 50 χρόνια του στην ελληνική μουσική σκηνή στο Ηρώδειο, και το 2004 αναγνωρίστηκε ως «Άνθρωπος της Χρονιάς» από τον υπουργό Πολιτισμού. Το 2006 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Προσωπικοτήτων για τη συνολική του προσφορά στον πολιτισμό.
Πηγή: newsbeast.gr
